აღმოსავლეთისა და დასავლეთის ქართული ქორწილი

კავკასიის გულში, საქართველოს ტერიტორიაზე, აღმოსავლეთისა და დასავლეთის მრავალსაუკუნოვანი კონფლიქტის შედეგი რუსეთის ორსაუკუნოვანი დომინაციის მეშვეობით ქართული ცნობიერების ზაპადნიკობისა და სლავიანოფილობის დიქოტომიის ბაცილებით დასნეულება იყო. ეს უკანასკნელი დღემდე ისეთ წყევლად მოგვდევს, რომელიც დესტრუქციულ და ფუჭ მიმართულებას აძლევს ქართველი ერის ენერგიას. ამგვარი გაორება უცხოა ჩვენი ისტორიული განვითარების გენერალური ხაზისთვის, რომლის უმთავრესი მახასიათებელი ამ ორ ოიკუმენეში ჩაძირვა, ჩაკარგვა და გაქრობა კი არ იყო, არამედ თავისი არაერთხელ დანაკუწებული ცნობიერი სხეულის ფენიქსებური განახლება-გაერთიანებისკენ მისწრაფებით დასავლეთისა და აღმოსავლეთის საკუთარ წიაღში მორიგება, მათ საუკეთესო მიღწევათა მიღება და ორიგინალური გარდასახვა.

აღმოსავლეთ-დასავლეთის ქართული ქორწილი კაცობრიობის დამანგრეველი კონფლიქტის და ჯვაროსნული გამოხტომების ზეობა კი არა, მშვიდობის გამარჯვებაა. გენიალური რუსთაველის “ვეფხისტყაოსანი” ქართველი ერის უდიდესი აქტივი და სახელმძღვანელოა ამ მხრივ.